سرمایه‌گذاری و تولید برای هر کشوری از مهم‌ترین عوامل رونق اقتصادی و رفاه کلی محسوب می‌شود. برای سرمایه گذاری پربازده لازم است منابع در زمان مناسب و مکان مناسب به فعالیت صحیحی اختصاص داده شود. باتوجه‌به جایگاه مناطق آزاد تجاری-صنعتی در تعامل با اقتصاد جهانی، اولویت‌‌بندی این مناطق برای انجام فعالیت‌های اقتصادی ضروری است.

در این پژوهش 7 منطقه آزاد تجاری صنعتی کشور توسط 10 شاخص طی سال‌های 1385 تا 1393 و با استفاده از روش‌های تصمیم‌گیری چندشاخصه TOPSIS و VIKOR گرفته قرار مورد بررسی‌اند. از نتایج حاصل به کارگیری این دو روش یکسان بوده و حاکی از آن است که از میان گزینه‌های تصمیم، مناطق آزاد تجاری کیش و قشم از اولویت بالاتری برخوردار بوده و پس از آن به ترتیب مناطق انزلی، چابهار، ارس، اروند و ماکو قرار دارند.