مقاله پژوهشی حاضر که به بررسی چگونگی تأثیر طراحی محیطی بومی بر گردشگری روستایی (نمونه موردی: منطقه ارس) میپردازد، بهقلم ابراهیم عطازاده و مهناز محمودی زرندی و به همتِ فصلنامه پژوهش در علوم، مهندسی و فناوری منتشر شده است.
قراردادهای ساخت، منطقه آزاد تجاری ارس بهدلیل بهرهمندی از موقعیت ویژه اقتصادی، قرارگیری در نقطه صفر مرزی، تنوع اقلیمی و طبیعی، تنوع جاذبههای متعدد فرهنگی-تاریخی، طبیعی، ورزشی، صنعتی، جغرافیایی و قرارگیری در مسیر مبادلات تجاری با کشورهای اروپایی و جاده ترانزیت شمال غرب کشور، دارای استعداد بسیار بالایی در توسعه صنعت گردشگری است. وجود زیرساختهای ارتباطی و برخورداری از شبکه برق، آب، گاز و تلفن سراسری، کیفیت مسیرهای دسترسی، تاحدودی زمینه های مساعد برای بهرهبرداری از این منطقه در صنعت گردشگری را فراهم نموده است؛ اما با این وجود کمبود امکانات خدماتی-رفاهی و طرحهای تفریحی گردشگری از جمله معضالت پیش روی توسعه این صنعت در منطقه آزاد ارس است.
لذا در این پژوهش با رویکرد معماری پایدار و مد نظر داشتن مبانی توسعه پایدار در مناطق روستایی، ضمن معرفی قابلیتهای موجود، باتوجهبه مطالعات امکانسنجی و شناسایی نقاط ضعف و بررسی کمبودها و کاستیهای الزامات گردشگری در منطقه، با بهرهگیری از امکانات طبیعی موجود در تعریف کاربریها و شناسایی کاستیهای موجود در تعریف فضاها، به ارائه ویژگیهایی از محیط که میتواند بر اصول طراحی منطبق با المانهای بومی و فرهنگی تاثیرگذار باشد، پرداخته شده است.