کارایی اقتصادی نیازمند سرمایه‌گذاری در بخش‌ها و فعالیت‌های مختلف اقتصادی مخصوصا جذب سرمایه‌های خارجی است. بدون سرمایه‌گذاری در طرح‌های زیربنایی و روبنایی نمی‌توان انتظار گسترش, اشتغال, تولید و رفاه اقتصادی داشت. و درصورتی‌که باتوجه‌به وضعیت اقتصادی یک کشور جذب سرمایه‌گذاری داخلی (یا به‌دلیل فقدان یا کسر این سرمایه‌ها یا به‌دلیل مشکلات ناشی از قوانین) وجود نداشته باشد. یکی از اساسی‌ترین راه‌های مفید و مناسب به منظور جذب سرمایه‌های خارجی ایجاد مناطق آزاد تجاری-صنعتی است.

از سال 1990 میلادی به بعد فعالیت مناطق آزاد وارد مرحله جدیدی در دنیا شد. و آن عبارت است از جلب سرمایه‌گذاری خارجی بامدن تشویق و رسم صادرات کالا و خدمات و کتب درآمدهای ارزی و لذا در اغلب کشورها در مناط آزاد تجاری-صنعتی سعی شده است تا از طریق جذب سرمایه گذاری مخصوصا خارجی و با تامین نیازمندی‌های ارزی موجبات اشتغال در بخش های مختلف اقتصادی, صنعتی و انتقال فن‌آوری‌های روز فراهم شود.

نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که فقدان سازمان‌های اجرایی و عدم برخورداری از مدیریت صحیح و کارا, انعطاف‌پذیری در قوانین و مقررات مربوط به سرمایه‌گذاری‌های خارجی, فقدان و کمبود امکانات زیربنایی اولیه مهم ترین موانع توسعه مناطق آزاد است.