مقاله پژوهشی حاضر که اهمیت بهره مندی از دانش محلی در راستای شناخت میراث فرهنگی و حفاظت از آن: شهر تاریخی حریره در کیش می‌پردازد، به‌قلم حبیبه عباسی، مرضیه مهربانی، بامشاد یغمایی و مسعود رضایی‌منفرد و به همتِ دو فصلنامه دانش های بومی ایران منتشر شده است.
مردم محلی هر منطقه، مرجعی مهم برای شناخت بهتر آثار تاریخی فرهنگی هستند؛ که می‌بایست در پژوهش‌های باستان‌شناختی، به‌عنوان وجه مهمی از یک محوطه یا یک اثر باستانی، مدنظر قرار گیرند.
در پژوهش حاضر، دانش افراد آگاه بومی جزیره‌ی کیش پیرامون شهر تاریخی حریره، با هدف شناخت بیشتر آثار فرهنگی این شهر و در نتیجه حفاظت از آن‌ها، مورد استفاده قرار گرفته است. روش پژوهش کیفی است و جمع‌آوری اطلاعات بر پایه‌ی بررسی میدانی باستان‌شناختی، تحلیل عکس‌های هوایی قدیمی، مصاحبه مبتنی بر پرسش‌وپاسخ تفصیلی و مطالعات اسنادی بوده است.
این پژوهش با توجه به رویکرد ارزش مبنا در حفاظت و مدیریت بهتر میراث فرهنگی و با تأکید بر دانش محلی بومیان جزیره‌ی کیش به معرفی تعدادی از آثار فرهنگی شهر حریره می‌پردازد که کمتر مورد توجه بوده‌اند؛ بدین ترتیب در ارتباط با کارکرد احتمالی کانال شناسایی شده در ساحل این محوطه‌ی بندری، دانش محلی به‌عنوان ابزاری برای شناخت تکمیلی مورد استفاده قرار گرفت. انبار نگه‌داری خرما، بقایای صدفهای مرواریدساز موجود در امتداد خط ساحلی و تنه‌ی خشکیده‌ی درخت لور نیز از داده‌های دیگر این پژوهش هستند که پی‌بردن به کارکرد و ماهیت آن‌ها با کمک دانش و تجربه‌ی افراد محلی میّسر شد.