مقاله پژوهشی حاضر که به تبیین راهبردهای توسعه گردشگری شهری با تاکید بر مدیریت یکپارچه (مورد پژوهی: شهر چابهار) میپردازد، بهقلم عبدالباسط درزاده مهر، علی رحیمی و ملیحه شاه بیکی و به همتِ فصلنامه جغرافیا و مطالعات شهری و منطقهای (جغرافیا و مطالعات محیطی سابق) منتشر شده است.
ناهماهنگیهای موجود بین سازمانهای مدیریتی باعث سردرگمی ادارههای شهر و اتلاف سرمایههای مادی و معنوی شده بهگونهای که تصمیمگیری سازمانها و دستگاههای خدمات شهری در برخی موارد در تضاد با یکدیگر قرار میگیرند. امروزه عدم مدیریت یکپارچه شهرها هزینههایی چندین برابر را بر پیکر اقتصاد شهری تحمیل کرده است و مدیریت شهری را با چالشهای زیادی مواجه ساخته. ازجمله این چالشها ناهماهنگی، تداخل و همپوشانی در کار یکدیگر، موازیکاری و اتلاف منابع است.
بنابراین هدف از این پژوهش شناخت و تحلیل مدیریت کنونی گردشگری شهر چابهار و ارائه راهکارهایی جهت یکپارچگی مدیریت گردشگری است.
روش این پژوهش توصیفی – تحلیلی است. جهت جمعآوری اطلاعات و دادههای مورد نیاز از بررسیهای اسنادی، کتابخانهای و پرسشنامه استفاده شده است. شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید از روش تحلیلی SWOT برای تعیین راهبردها از مدلQSPM استفاده شده است. که طبق نتایج ماتریس ارزیابی موقعیت و اقدام استراتژیک، راهبرد تدافعی برای مدیریت گردشگری شهر چابهار انتخاب شد. بهمنظور حل مشکلات پیش رو و با هدف تحقق مدیریت یکپارچه گردشگری شهر چابهار و بهبود وضع موجود مدیریت گردشگری شهر چابهار چند پیشنهاد به شرح زیر ارائه می گردد.
1- تشکیل «شورای هماهنگی» از طرف نهادهای محلی جهت هماهنگی بین سازمانها.
2- هماهنگی نهادهای درگیر مدیریت گردشگری شهری.
3-تمرکز زدایی از وظایف نهادهای درگیر و متولی مدیریت گردشگری به سوی تمرکز گرایی در شورای هماهنگی و...