ایجاد مناطقی در کشور به عنوان مناطق آزاد و برخورداری از مزایا و معافیت‌های مختلف یکی از راهکارهای مورد نظر برای رشد و توسعه اقتصادی کشور بوده که از برنامه اول توسعه مورد نظر قانونگذار قرار گرفت. بر اساس تبصره 19 قانون برنامه اول توسعه مصوب 1368/11/11) به دولت اجازه داده شد که حداکثر در سه نقطه از نقاط مرزی کشور مناطق آزاد تجاری - صنعتی تأسیس نماید به این ترتیب بود که اولین گام برای ایجاد مناطق آزاد برداشته شد و به موجب قانون مصوب (1372/6/7) سه منطقه آزاد کیش قشم و چابهار ایجاد گردید در گام‌های بعدی نیز به موجب قانون مصوب (1382/9/2) سه منطقه آزاد اروند، ارس و انزلی و به موجب قانون مصوب (1389/٧/٤) منطقه که آزاد ماکو ایجاد شد. 
شایان توجه است که به موجب تبصره (2) ماده (1) قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری - صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1372/6/7 ایجاد مناطق جدید و تعیین محدوده آن‌ها بنا به پیشنهاد دولت و تصویب مجلس شورای اسلامی خواهد بود یعنی نهاد تصمیم‌گیر برای ایجاد منطقه آزاد جدید باتوجهبه آثار و نتایج آن و تبعات قانونی حاکم بر منطقه مجلس شورای اسلامی است.

موضوع لایحه:
این لایحه در قالب دو ماده به دولت اجازه می‌دهد که با ادغام چهار منطقه زیر منطقه جدیدی به نام منطقه آزاد خلیج فارس ایجاد و آن را بر اساس قانون چگونگی اداره مناطق آزاد و اصلاحات بعدی آن اداره نماید.